İleri evre kalp yetmezliği gelişmişse, yapılan tüm tedavilere rağmen 1 yıllık hayatta kalma oranı %50 civarındadır. Bu dönemde KALP NAKLİ en önemli tedavi yöntemlerinden biridir. Kalp nakli ise diğer organ nakillerinden farklıdır, verici yani donörde BEYİN ÖLÜMÜ gerçekleşmiş olmalı ve kalp hala sağlam çalışıyor olmalıdır. Bu nedenle donör yani kalp vericisi sayısı tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de yetersiz durumdadır. Bu duruma sayılarla bir örnek vermek gerekirse;
Yaşadığımız şu günlerde dünyada yaklaşık 25 000 hastaya kalp nakli gerekirken ancak 3 500'ine kalp nakli yapılabilmektedir. Türkiye istatistikleri incelendiğinde, 2011 yılında beyin ölüm sayısı 1 292, donör sayısı 334 ve total kalp nakli sayısı 93'tür. 2012 yılında ise yalnızca 43 kalp nakli yapılabilmiştir. Bu tablo, kalp nakli dışında başka tedavi yöntemlerine yönelme gereği yanında hastaların transplantasyon için beklerken yaşam sürelerini uzatmayı hedefleyen tedavi alternatifleri arayışlarını gündeme getirmiştir.
Son yıllarda kök hücrelerle ilgili araştırmalar, bu hücre gruplarının uzun süreçlerde kendilerini yenileme ve farklı hücre tiplerine farklılaşma gibi davranışsal özellikleri sayesinde önemli boyutlara ulaşmıştır. Multipotent insan mezenkimal kök hücreleri diğer dokulara olduğu gibi KALP KASI HÜCRELERİ'ne de dönüşebilme kapasitesine sahip, farklılaşma ve tedavi potansiyelleri son derece yüksek kök hücrelerdir.
Kök hücreleri ayrıca kalpte yeni damarların oluşumunu artırdığı, kalp kası hücrelerine olumlu etkileri olduğu, hücreler arası yapıların yeniden şekillenmeyi uyardıkları, bölgesel öncül hücreleri aktive ettikleri gösterilmiştir.
Bu nedenle kalp yetmezliği sırasında yapılan kalp ameliyatları sırasında hastadan kök hücreler alınarak kalp kasına ekilme işlemi yapılmaktadır. Bu işlemden sonra kalp kasının kasılma gücü ameliyat öncesine göre belirgin bir şekilde artmaktadır.