PİYODERMA GANGRENOZUM
İlk kez 1916 yılında Brocq tarafından klinik olarak tarif edilen piyoderma gangrenozum (PG), 1930 yılında Brunsting, Goeckerman ve O’Leary tarafından, dördü ülseratif kolitli beş hastada tanımlanmıştır.
Genellikle ağrılı deri yara ve ülserlere yol açan deride kabarıklık oluşturan lekelerdir. Zamanla genişleme gösteren yaraların merkezinde ölü doku, çevresinde ise kızarık, mor renkli hale görülür.
PG tanısı alan hastaların yarıdan fazlasında altta yatan bir sistemik (vücudun tümünü ilgilendiren) hastalık bulunmaktadır. Bu hastalıklar içinde en yaygın olanları:
İltihabi barsak hastalıkları
Kan hastalıkları
Eklem hastalıkları, eklem iltihapları ve artritler
PG’de laboratuvar tetkikleri ve biyopsi sonuçları özellik göstermediğinden, tanı ülsere neden olan diğer iltihabi deri hastalıklarının dışlanması ile konur.
TOPLUMDA GÖRÜLME SIKLIĞI NEDİR?
PG’nin tahmin edilen yıllık görülme oranı milyonda 3-10 arasındadır.
KİMLERDE GÖRÜLÜR?
Daha çok gençlerde ve orta yaşlı erişkinlerde görülmekle beraber, çocukluk çağı dahil her yaş grubunda karşımıza çıkabilmektedir. Çocuk hastalar, PG’li olguların %4’ünden azını oluşturmaktadır. Kadınlar, erkeklere oranla, daha sık etkilenmektedir.